Potencjał zeta jest potencjałem występującym w warstwie podwójnej przy powierzchni zdyspergowanych cząstek. Określa się go na granicy poślizgu, w odniesieniu do potencjału w głębi fazy ciągłej. Inaczej mówiąc, jest to potencjał między dyspergantem a warstwą płynu przyczepioną do powierzchni cząstki. Parametr ten wykorzystywany jest do określania stabilności układów koloidalnych.
Pomiaru potencjału zeta, możemy dokonać wykorzystując technikę ELS (Electroforetic Light Scattering – Elektroforetyczne Rozpraszanie Światła). Polega ona na przyłożeniu do próbki pola elektrycznego, pod wpływem którego zawieszone cząstki zaczynają poruszać się z charakterystyczną prędkością zwaną ruchliwością elektroforetyczną. Pomiaru tego parametru można dokonać za pomocą techniki PALS (Phase Analysis Light Scatering – Rozpraszanie światła z analizą fazy). Polega ona na pomiarze drobnych przesunięć fazowych w rozproszonym świetlne, powodowanych poruszającymi się cząstkami. Ruchliwość elektroforetyczną można następnie przeliczyć na potencjał zeta.
Potencjał zeta nanocząstek zawieszonych w cieczy ma istotne zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu, takich jak: ceramika, farmacja, medycyna, polimery, farby i pigmenty, przetwórstwo minerałów, elektronika, uzdatnianie wody czy przemysł spożywczy.
| Mierzone parametry: | Wielkość cząstek, potencjał zeta, masa cząsteczkowa |
| Zakres pomiarowy: | 0,3nm - 10µm |
| Dozwolone próbki: | Mokre |
| Technika: | DLS, ELS, SLS, MADLS |
